Ο μεγάλος Αιρετικός Θεόφιλος Καΐρης

Εδώ όλα αλλάζουν. Το τοπίο και η μορφή της γραφής. Πρωταγωνιστές ένας τιτάνας του πνεύματος ένας μύστης κι εγώ που ζω παθαίνω και μαθαίνω. Νουβέλα, σχεδόν μυθιστόρημα. Στο πρώτο πρόσωπο. Πειραματίζομαι σε μια ιλιγγιώδη φόρμουλα ανάμειξης μύθου και πραγματικότητας. Πολλοί τσίμπησαν. Όπως ο αείμνηστος εισαγγελέας της αντιτρομοκρατικής Τσεβάς που διαβάζοντας αυτό το βιβλίο πείσθηκε ότι είμαι ο εγκέφαλος της 17Ν. Αλλά και να μην είμαι –που δεν είμαι- εκτελεστής τριτοκλασάτων ατόμων, χρίσθηκα ιδεολογικός τρομοκράτης που κι αυτό παίζει στο μυαλουδάκι μιας CIA. Προσκύνημα και οδοιπορικό προς τα έσω εναλλάσσονται μια δράση κατασκόπων και άλλων τινών δημοκρατικών δυνάμεων.

Απάντηση στη βίαιη σύλληψη, απέλαση του πνευματικού Δάσκαλου OSHO Ραζνίς. Κάθε μέρα έγραφα και περιέγραφα την κάθε μέρα πριν το Πάσχα, μια δραστηριότητα πολύ ζωντανή. Σε 16 μέρες έγραψα 16 κεφάλαια για 16 μέρες πριν το Πάσχα, στην Άνδρο στο νησί του Θεόφιλου Καΐρη. Χωρίς να σβήσω ή ν’ αλλάξω τίποτα. Οι τουρμπίνες μου πυρακτώνονταν. Κάποιες φορές ξεφώνιζα από την ένταση. Κάπως έτσι έχω διαβάσει, γράφει και ο Τομ Ρόμπινς, του οποίου τα βιβλία διάβασα πρόσφατα και η κόρη μου είχε δίκιο ότι το γράψιμό μας είναι σχεδόν ίδιο. Δεν ξέρω τι γνώμη έχει η 17Ν γι’ αυτό.